Het verdrag van de Verenigde Naties inzake de rechten van het kind, verankert het recht van kinderen op onderwijs dat kindvriendelijk is, ze zeggenschap geeft en dat mogelijk maakt dat kinderen alle mensenrechten genieten. Toch maakt het verdrag onderwijs ook ‘verplicht’. Is dit niet tegenstrijdig?

Origineel van Je’anna L. Clements gepost op 15 oktober 2017 op de website van de Alliance for Self-Directed Education. Je’anne is een kinderrechten veteraan en een ‘unschooling’ moeder. Ze is auteur van het e-book, Help! My Kids Hate School, en het e-book dat binnenkort uitkomt, The Child’s Right to Education’. Ze is oprichter en vrijwilliger op van ‘Riverstone Village’, de eerste Sudburyschool in Zuid-Afrika. Help haar door haar op Patreon te ondersteunen. 

Het verdrag van de Verenigde Naties inzake de rechten van het kind begint de beschrijving van het recht op onderwijs van het kind met de volgende woorden:

“(1) De Staten die partij zijn, erkennen het recht van het kind op onderwijs, en teneinde dit recht geleidelijk en op basis van gelijke kansen te verwezenlijken, verbinden zij zich er met name toe:

a. primair onderwijs verplicht te stellen en voor iedereen gratis beschikbaar te stellen;” (artikel 28, verdrag van de Verenigden Naties inzake de rechten van het kind, VN algemene vergadering, 1989).

Het is gemakkelijk om je voor te stellen hoe deze formulering tot stand is gekomen. Dit is een combinatie van drie zeer verschillende agenda’s.

Read More